Ik ben nergens bang voor

Jan woont in een verzorgingstehuis in Drachten. Hij reed in de jaren 80 al een mustang, toen zijn vrouw in 2009 overleed besloot hij er weer een te kopen om te toeren over de Friese landweggetjes.
Toen ik samen met mijn zoon in Heerenveen reed, zag ik bij een autohandelaar een Mustang staan. Toen dacht ik: Dat is toch wel mooi. En toen heb ik ‘m maar gekocht.

’s Morgens lees ik kranten en probeer ik een eind te wandelen. In de zomer fiets ik veel. En ik ga twee of drie keer per week met de auto even op stap. Voor de rest zit ik nog weleens op het internet. Ik luister ook graag naar muziek op YouTube. Daar kan je alle liedjes vinden. Dat versje van Benny Neyman bijvoorbeeld: “Waarom fluister ik je naam nog”. Ik heb een paar luidsprekertjes ernaast staan, niet dat gepiep van die laptop. Je moet een beetje met de tijd meegaan hè.

In het verleden heb ik nog bouwpakketten gemaakt, dat vind ik nog wel mooi werk. Alleen wordt dat steeds moeilijker als je ouder wordt, want dan beginnen je handen te trillen.

Over later maak ik me helemaal geen zorgen. Dat moet iedereen voor zichzelf bepalen, hè. Daarom ben ik ook van plan om deze auto in te ruilen voor een nieuwe. Mensen hier zeggen dan: “Je bent 87, wat doe je nu weer?”. Dan zeg ik: “Als ik het geld ervoor heb, waarom zou ik het niet doen?” Ik heb suikerziekte, maar voor de rest ben ik nog aardig gezond. Het gaat allemaal zijn gangetje en ik leef maar weer door. Ik zie wel wat er komt. Ik ben nergens bang voor. Het allermoeilijkste vind ik het gemis van mijn vrouw. Die is in november 2009 overleden.

Door te wandelen en te fietsen probeer ik mijn lichaam in conditie te houden. Maar het kan zo afgelopen zijn natuurlijk. Ik probeer zo voorzichtig mogelijk te zijn. Als ik ga autorijden ook. Omdat ik suikerziekte heb, zorg ik altijd dat ik van tevoren eet. Want tijdens het rijden wil je geen hypo krijgen. Daarmee benadeel je ook een ander natuurlijk.

Ik heb niet veel nodig en wat ik overhoud, maak ik over naar de kinderen. Heb nu 30 jaar pensioen. Denk er helemaal niet meer over na. Elke maand op de eerste komt het pensioen binnen en op de 21ste komt de AOW. Dan kijk ik op mijn telefoon hoeveel ik heb. Zo maak ik wat over naar de spaarrekening en naar de kinderen. Maar nu moet ik even sparen, want ik moet weer een nieuwe auto hebben, hè.

Jan Stoker, 87 jaar

Bekijk de andere verhalen